Van Bribie Island naar Katoomba
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
02 November 2017 | Australië, Katoomba
Gewapend met koek en zopie voor onderweg, vertrokken we gisteren al om 7 uur uit Bongaree op Bribie Island, een prachtig gelegen eilandje,...om op weg te gaan naar Bulahdelah, zo’n 745 kilometer naar het zuiden. Het was Yvonne’s verjaardag dus gaven we haar eerst de door ons in Cairns gekochte sweater cadeau voor de koudere dagen die gaan komen, want in Melbourne is het 13 graden lazen we!
Onderweg trakteerde Yvonne ons op een bakkie koffie met bananenbrood! Erg lekker.....
Halverwege de reis zijn we gestopt voor een bezoekje aan de nicht van Micheal: Ans, die sinds 7 jaar in Australië woont, in het plaatje Coffs Harbour. Wat leuk is om te weten, is dat ze getrouwd is met haar jeugdliefde Nick die op zijn 16e met zijn moeder naar Australië is geëmigreerd. Ze kwamen elkaar jaren later in Nederland weer tegen toen Nick tijdelijk in Nederland was. Allebei voldoende meegemaakt en kinderen, maar nu gelukkig met elkaar in Australië. We werden zeer hartelijk ontvangen in hun huis, en kregen zelfs een heerlijke Senseo!! Dat was echt een verrassing, want de koffie is hier niet altijd even lekker!
Daarna weer verder richting Bulahdelah waar we rond 19.00 uur aankwamen. Het dorpje bestond uit 2 benzine pompen en een paar huizen, maar het motel was prima, met weer een kamer op de begane grond zodat we niet zo hoeven te sjouwen met de koffers. Gelukkig had het motel een restaurant zodat we daar nog wat konden eten. De eigenaar was erg gecharmeerd van jaren 60/70 muziek want veel gouwe ouwen kwamen voorbij... Als klap op de vuurpijl ging op een gegeven moment al het licht uit. Wij schrokken omdat we ervan uit gingen dat het restaurant ging sluiten. Niets was minder waar, want de serveerster kwam vol trots een taartje met een kaarsje erop brengen voor Yvonne’s verjaardag! Erg lief.
Vanmorgen weer om 8 uur op pad, op weg naar Katoomba om daar de drie zusters te bezoeken. Dit is de topattractie van de Blue Mountains. Drie spitse rotspunten die 922, 918 en 906 m boven het zeeniveau uitsteken. Je kunt ze vanaf een bepaald punt bekijken maar ook langs de rotspunten naar beneden lopen via bijna 1000 treden, dan door het regenwoud en met een steil treintje of kabelbaan weer naar boven.... Dat wilden we doen!
Eerst even naar het motel waar de truc van de verstuikte enkel weer eens werkte zodat we een kamer op de begane grond kregen en zo de koffers naar binnen konden schuiven...... lekker makkelijk, en daarna richting de drie zussen.
Ik vond ze prachtig! De Three sisters hebben hun naam gekregen uit de Mythologie van de Aboriginals. Drie zussen van de ene stam waren verliefd op drie broers van een andere stam. Dit kon niet! Om te voorkomen dat de broers de vrouwen met geweld zouden weghalen heeft een tovenaar ze toen veranderd in stenen pilaren....
De 1000 treden gingen eigenlijk prima, de wandeling door het regenwoud daarna ook. Micheal en Yvonne kozen voor de kabelbaan, maar ik ging toch liever met het treintje. Een kabelbaan is wel genoeg! Het treintje was best een belevenis omdat je via een kabel een helling wordt opgetrokken van 52% waarbij jezelf in een bank zit die 20% de andere kant op gekanteld is. Al met al weer lekker sportief bezig geweest vandaag. Het is wel een stukje kouder hier, dus vanavond maar de lange broek aangedaan.
Morgen gaan we naar Canberra, de hoofdstad! Ongeveer 325 km verderop. We hebben inmiddels 3400 km afgelegd, dus we gaan de goede kant op!
Groetjes en San, Halloween wordt hier ook gevierd hoor! We zijn 2 dagen geleden aardig wat spoken, enge clowns en tovenaars tegengekomen.
Onderweg trakteerde Yvonne ons op een bakkie koffie met bananenbrood! Erg lekker.....
Halverwege de reis zijn we gestopt voor een bezoekje aan de nicht van Micheal: Ans, die sinds 7 jaar in Australië woont, in het plaatje Coffs Harbour. Wat leuk is om te weten, is dat ze getrouwd is met haar jeugdliefde Nick die op zijn 16e met zijn moeder naar Australië is geëmigreerd. Ze kwamen elkaar jaren later in Nederland weer tegen toen Nick tijdelijk in Nederland was. Allebei voldoende meegemaakt en kinderen, maar nu gelukkig met elkaar in Australië. We werden zeer hartelijk ontvangen in hun huis, en kregen zelfs een heerlijke Senseo!! Dat was echt een verrassing, want de koffie is hier niet altijd even lekker!
Daarna weer verder richting Bulahdelah waar we rond 19.00 uur aankwamen. Het dorpje bestond uit 2 benzine pompen en een paar huizen, maar het motel was prima, met weer een kamer op de begane grond zodat we niet zo hoeven te sjouwen met de koffers. Gelukkig had het motel een restaurant zodat we daar nog wat konden eten. De eigenaar was erg gecharmeerd van jaren 60/70 muziek want veel gouwe ouwen kwamen voorbij... Als klap op de vuurpijl ging op een gegeven moment al het licht uit. Wij schrokken omdat we ervan uit gingen dat het restaurant ging sluiten. Niets was minder waar, want de serveerster kwam vol trots een taartje met een kaarsje erop brengen voor Yvonne’s verjaardag! Erg lief.
Vanmorgen weer om 8 uur op pad, op weg naar Katoomba om daar de drie zusters te bezoeken. Dit is de topattractie van de Blue Mountains. Drie spitse rotspunten die 922, 918 en 906 m boven het zeeniveau uitsteken. Je kunt ze vanaf een bepaald punt bekijken maar ook langs de rotspunten naar beneden lopen via bijna 1000 treden, dan door het regenwoud en met een steil treintje of kabelbaan weer naar boven.... Dat wilden we doen!
Eerst even naar het motel waar de truc van de verstuikte enkel weer eens werkte zodat we een kamer op de begane grond kregen en zo de koffers naar binnen konden schuiven...... lekker makkelijk, en daarna richting de drie zussen.
Ik vond ze prachtig! De Three sisters hebben hun naam gekregen uit de Mythologie van de Aboriginals. Drie zussen van de ene stam waren verliefd op drie broers van een andere stam. Dit kon niet! Om te voorkomen dat de broers de vrouwen met geweld zouden weghalen heeft een tovenaar ze toen veranderd in stenen pilaren....
De 1000 treden gingen eigenlijk prima, de wandeling door het regenwoud daarna ook. Micheal en Yvonne kozen voor de kabelbaan, maar ik ging toch liever met het treintje. Een kabelbaan is wel genoeg! Het treintje was best een belevenis omdat je via een kabel een helling wordt opgetrokken van 52% waarbij jezelf in een bank zit die 20% de andere kant op gekanteld is. Al met al weer lekker sportief bezig geweest vandaag. Het is wel een stukje kouder hier, dus vanavond maar de lange broek aangedaan.
Morgen gaan we naar Canberra, de hoofdstad! Ongeveer 325 km verderop. We hebben inmiddels 3400 km afgelegd, dus we gaan de goede kant op!
Groetjes en San, Halloween wordt hier ook gevierd hoor! We zijn 2 dagen geleden aardig wat spoken, enge clowns en tovenaars tegengekomen.
-
02 November 2017 - 11:09
Freya:
Wat een leuke verhalen Yvonne! Lekker genieten van deze mooie reis.
Groetjes,
Freya
-
02 November 2017 - 11:25
Sandra:
Hoi Yvon,
Ik ga het bijna jammer vinden dat jullie straks weer terug zijn, kan ik die leuke verslagen niet meer lezen :( haha
Wil je Yvonne namens mij nog even feliciteren met haar verjaardag? Wel een apart verjaardagscadeautje..... een klein taartje met kaarsje, spontaan gekregen van een vriendelijke Australische serveerster in een piepklein Australisch dorp! :)
xx San
ps wel slim die truck met de "verstuikte enkel" , komt zeker van jou? haha. -
02 November 2017 - 11:29
Sandra:
Nog even het volgende Yvon,
Ik kan straks een paar dagen niet reageren op jouw verslagen, want ik ben vanaf morgen een lang weekend weg.
Maandag hoor je me weer! Veel vakantieplezier de komende dagen en take care! ;)
xxSan
-
02 November 2017 - 11:35
Esther Versteeg:
Zo leuk om jullie te volgen! Wat een mooie reis maken jullie toch, geniet er van xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
