Nog een dagje New Orleans

Gisteren zei de dame van de camping dat we mogelijk vandaag niet met de shuttlebus mee zouden kunnen omdat deze al vol zat. Ze zou ons op de reserve lijst zetten. Als we om 9.00 uur bij de receptie zijn, blijkt dat er mensen geannuleerd hebben zodat we toch mee met de shuttle kunnen. De chauffeur is erg gepassioneerd en vertelt de hele reis in een razend tempo van alles over New Orleans. Door zijn snelheid van vertellen onthouden we er maar een gedeelte van. Hij vertelt over Katrina en waar het water allemaal gestaan heeft. De dijken( die niet in orde waren) bleken niet bestand tegen de vloed. Inmiddels zijn de dijken verzwaard maar iedereen houdt bij erg slecht weer toch nog steeds de adem in. Er zijn destijds 1800 mensen overleden ten gevolge van de overstromingen. Hij vertelt dat New Orleans( ooit gesticht in 1700 als Franse Havenstad) door haar geschiedenis een smeltkroes van diverse culturen is. Er zijn invloeden van Europa, het Caribisch gebied en Afrika. Ook de diverse muziekstijlen zijn samengesmolten waaruit de Jazzmuziek is ontstaan. Als we uit de shuttlebus stappen gaan we als eerste het French Quarter in daglicht verkennen. Wat opvalt zijn de vele gekleurde kettingen die overal hangen ( in bomen, aan balkons, aan de lantaarn). Dit blijkt een overblijfsel van Carnaval dat hier Mardi Gras ( vette dinsdag) wordt genoemd. Mardi Gras wordt hier ontzettend grootst gevierd. Met verkleedpartijen, optochten en veel muziek. Het gebruik is om met gekleurde kettingen te gooien. Vrouwen ontbloten hun borsten als er een man een ketting naar hun gooit. Heeft Ron even pech dat Mardi Gras in februari was!! Wat verder opvalt is dat er veel voodoo winkels zijn. Voodoo blijkt erg belangrijk te zijn in New Orleans. Hiernaar toe gebracht door plantage eigenaren die van Haïti naar New Orleans kwamen en hun slaven meenamen. Deze slaven geloofden vooral in voodoo. Ja het is een bijzondere stad. Echt anders dan anders. Weer veel verschil tussen rijk en arm en toch ook wel opvallend veel daklozen die je ook lastig vallen. We werden tot 2 keer toe aangesproken door rare figuren die zogenaamd een vraag stellen waar je antwoord op moet geven. Als jij het foute antwoord geeft en zij het goede moet je ze geld geven. Uiteraard hebben we dat niet gedaan, maar het is wel erg vervelend. We zijn blij dat we New Orleans gezien hebben maar we hebben de stad niet in ons hart gesloten. Morgen gaan we inderdaad richting Westen Harry, maar we willen eerst nog een boottocht door een moeras maken waarbij we ook krokodillen kunnen tegenkomen. Spannend!!! Heel veel groetjes vanuit New Orleans. Yvon